Voor 20 februari mag ik mijn eerste stuk inleveren voor het kwartaalmagazine van het MS-fonds. Wat schrijft dat anders zeg, een A4tje, ten opzichte van mijn korte blogberichten. Het kost mij veel meer moeite, maar hoop op een mooi eindresultaat en weet dat ik onwijs trots op mezelf ben als ik mijn eigen stuk in een magazine zie staan. Van het weekend hoop ik tot een definitieve versie te komen.
A4tje schrijven
Ik weet heel zeker dat dat echt een heel mooi stukje gaat worden. Jou kennende!!
En dan mag je zeker heeel trots zijn op je zelf! Liefs olga
Niet nadenken bij het schrijven! Alleen nadenken over doelgroep en doel van je tekst en dagje later schrijven zonder na te denken.
Onder andere Dijksterhuis heeft al in 2007 in zijn baanbrekende boek Het slimme onbewuste, Denken met gevoel aangetoond dat je schrijft vanuit je onbewuste. Je bent als het ware een doorgeefluik van datgene dat het onbewuste verzint. Net als spreken, gaat schrijven vanzelf. Nadenken kan dit proces verstoren of zelfs blokkeren. Meer recent onderzoek onderbouwt dat je pas achteraf nadenkt over wat je hebt geschreven. Het moet je aanspreken dat je er eigenlijk niets bewusts voor hoeft te doen om beter te leren schrijven.
Het achteraf bewust optimaliseren kan het beste in aparte rondes,gebeuren. Er wordt steeds een aspect bekeken. Dit is een nuttig leerproces omdat je na verloop van tijd aspecten als bijvoorbeeld indeling in alinea’s, kortere zinnen en goede concrete voorbeelden vanzelf gelijk goed gaat doen. Het in de inleiding genoemde onderzoek van Flower en Hayes toonde in de jaren 80 al aan dat ‘goede’ schrijvers uit de losse pols schrijven en daarna gaan ‘finetunen’. Zij wijzen op de interactie die uiteindelijk gaat ontstaan tussen de schrijver en de tekst.