Hoogste tijd om weer eens de stad in te gaan. Zeker omdat ik steeds op hetzelfde paar gympen loop en nog maar 1 paar nette lichtgrijze schoenen over heb in mijn opgeruimde schoenenkastje. Ik vraag mijn zus en moeder om mee te gaan naar de stad en mijn zus rijdt dan. Om stipt 10 uur als de winkels open gaan zijn we er. Dan kunnen we nog parkeren op de invalidenparkeerplaats en is het nog niet zo druk in de winkels waardoor ik mij nog redelijk kan verplaatsen en alles kan bekijken. Gelijk in de eerste winkel een mooie winterjas gescoord, want mijn kledingstijl is steeds meer aan het veranderen van zakelijk naar sportief. Al die nette jurkjes en schoenen draag ik niet meer, omdat ze niet praktisch zijn en mijn winterjas met knopen krijg ik alleen nog maar voor de spiegel dicht. Oké, op naar het volgende doel, schoenen. Het meest praktisch zijn schoenen zonder veters, maar daar viel natuurlijk mijn oog niet op. Gelijk twee paar meegenomen zodat ik in elk geval de winter vooruit kan. Met het uitrijden van de winkel moest ik toch een paar traantjes wegpinken, want het is zo vreemd om opeens totaal andere schoenen te moeten kopen omdat hakken echt niet meer gaan.
Toch nog wel de moed om verder te shoppen. Zo’n rolstoel is voor al je aankopen erg makkelijk. Een grote shopper erachter en daar kunnen het grootste deel van de aankopen dan in en hoeven anderen niet je tasjes te sjouwen. Ik ben helemaal vergeten een foto te maken, want aan het einde was ik flink afgeladen met rugtas, volle shopper en de tas met twee schoenendozen eraan. Rond drie uur stort ik altijd in en ben ik helemaal klaar met de drukte.
Thuis trots m’n aankopen aan mijn vriend laten zien.
Shoppen
