Dan komt de datum opeens dichtbij dat ik daadwerkelijk twee jaar ziek ben en een uitkering ga ontvangen. Het voelt allemaal nog zo vreemd en natuurlijk dubbel zo raar, omdat ik over 6 weken ook nog eens met zwangerschapsverlof ga. Ik werk nog steeds 6 uur per week en mag ik dit na mijn zwangerschapsverlof ook nog gewoon blijven doen op basis van een 0-uren contract voor onbepaalde tijd. Zo krijg ik nooit meer met de arbodienst te maken en is de drempel lager om niet of korter te werken als ik mij niet goed voel. Ook kan ik langer zwangerschapsverlof of vakantie opnemen.
Ik wacht nog steeds op de definitieve brief van het UWV over mijn uitkering, zodat ik deze ook weer door kan sturen naar mijn pensioenfonds. Die hebben de regeling dat zij mijn premie verder betalen, maar ook dit moet nog geregeld worden. Best lastig, alles zo op het laatste moment. Aan de andere kant ben ik erg blij dat er in Nederland zo goed voor afgekeurde mensen gezorgd wordt.
Vorige week ook te horen gekregen dat mijn uitkering gebaseerd wordt op 28-uur . ‘De medische afzakker ‘ waardoor mijn uitkering op 40 uur gebaseerd zou worden, is niet toegekend, vanwege te weinig medische informatie over die tijd. We gaan hier nog wel bezwaar tegen indienen, dus in de tussentijd ben ik druk met brieven opvragen en heb ik op 31 juli een telefonisch consult met mijn neuroloog of hij een brief wil schrijven met hierin vermeld dat er in 2010 al een geringe MS-activiteit op de MRI te zien was en dat ik in de periode 2010-2015 (waarschijnlijk) al MS gehad heb.
Hopelijk kunnen we al de papieren rompslomp snel afhandelen, want confronterend is het zeker.
