Twee weken geleden moest ik al wat rustiger aan gaan doen. Ik was aardig uitgeput en sindsdien doe ik nog maar één activiteit per dag. Hier was ik in het begin erg verdrietig over, want ondanks dat ik weet dat het komt door mijn zwangerschap, voelde het als een stap terug.
Ik raak er nu langzaam aan gewend, maar kom in mijn week nu wel tijd tekort om leuke dingen te doen. Maandag sport ik bij de fysiotherapeut, dinsdag en donderdag werk ik, op woensdag doe ik meestal boodschappen of heb ik een afspraak voor mijn zwangerschap en op zaterdag zwangerschapsyoga.
Zeker nu mijn vriend vijf weken vakantie heeft en ik in gedachten had om regelmatig wat leuks te gaan doen, lijkt de week nog korter. In praktijk lijken onze uitjes neer te gaan komen op 2 keer een nachtje weg en 3 dagen op stap. In mijn ogen wel erg weinig voor een tijdsbestek van vijf weken, maar we doen het ermee. Na deze weken gaat mijn verlof in en komen mijn werkdagen te vervallen waardoor de week weer twee dagen meer heeft. Ik kijk er nu al naar uit, ondanks dat het werken nog steeds goed gaat.
