Ik had het gevoel dat ik op 24 of 25 september zou gaan bevallen. Ik zat er niet ver naast. Op 22 september braken rond 22:00 uur mijn vliezen, terwijl ik bij mijn zus wegliep na een gezellig theetje. Eerst nog getwijfeld of het echt mijn vliezen waren, of dat ik plots door de zwangerschap incontinent geworden was. Mijn weeën lieten niet lang op zich wachten en om half vier hebben we de verloskundige gebeld. Zij was er met een half uurtje en gelukkig had ik al drie centimeter ontsluiting. We besloten om maar rustig richting het ziekenhuis te gaan, omdat ik soms al moeite had met het opvangen van de weeën qua houding (liggend kwamen ze vrij hoog, op de fitnessbal teveel op mijn achterkantje; op de harde douchekruk ging het nog het beste). In het ziekenhuis ben ik onder de douche gaan zitten in de hoop dat de warmte wat meer ontspanning zou geven. Om half zes vroeg ik mijn vriend de verloskundige weer te bellen, zodat we konden gaan beginnen met pijnbestrijding, want het lukte me niet om tussen de weeën te ontspannen. Ze kwam en ik had 5 cm ontsluiting. De baby en ik werden eerst 30 minuten gemonitord, voordat de morfinepomp werd aangesloten. Hierna waren de weeën een stukje beter te doen. Om 11.10 had ik voldoende ontsluiting en om 12:05 is onze dochter Sanne geboren.
Wat een gaaf gevoel geeft dat als je je baby voor het eerst ziet. Helaas was het harde werken nog niet voorbij. Mijn placenta wilde niet loslaten. Na een half uur Sanne op mijn borst gehad te hebben, werd ik naar de operatiekamer gereden om de placenta onder narcose te laten verwijderen. Wat was ik verdrietig dat ik bij ons meisje en mijn vriend weg moest. Gelukkig was iedereen bij de operatiekamer erg lief voor me. Nadat ik wakker werd van de narcose, vroeg ik gelijk of ik terug mocht naar mijn kamer. Om kwart voor drie was ik weer bij mijn gezinnetje om verder te genieten.
We hadden onze ouders op de hoogte gehouden en die stonden te popelen om te komen, dus belden we ze dat ze mochten komen gluren. Wat een blijdschap op de gezichten van iedereen. Heel mooi om te zien.
Gelukkig mochten we half acht naar huis toe. Hier hebben we gewacht op de kraamzorg voor de uitleg voor onze eerste nacht als ouders. Onwijs moe, maar zo gelukkig kropen we in bed.
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie meisje ❤️
Gefeliciteerd met jullie meisje. En wat een leuke naam, Sanne.
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Sanne. Wat fijn dat alles voorspoedig is verlopen op de geboorte van de placenta na dan. Nu lekker genieten als gezin en vol bewondering kijken naar de kleine meid. Wie weet zien we elkaar weer tijdens mindfulness bij het MS trainingscentrum.
Groetjes Ingrid van Dongen uit Arkel