We waren sinds mijn bevalling al best vaak in de wijk aan het wandelen geweest. Wat weer begon met alleen de straat heen en weer, werd mijn loopafstand steeds weer een beetje uitgebreid. Vandaag had ik besloten dat het wandelen naar dorp (850 meter enkel) om daar boodschappen te doen wel haalbaar moest zijn. Mijn vriend en dochter gingen ook mee met de kinderwagen. Het ging best soepel, al was een stukje hellend omhoog pittig, maar met kleine stapjes kwam ik er ook.
Op de terugweg kwam wel het moment dat ik bijna thuis was en eigenlijk niet meer kon. Gelukkig hoefde ik alleen de straat nog uit te lopen. Thuis aangekomen languit op de bank gaan liggen om weer bij te komen.
