Eindelijk was het zover. Vandaag kregen we de uitslag van mijn MRI. Ons dochtertje was flink aan het spoken geweest, dus ik had vanaf 3:30 uur genoeg zenuwen opgebouwd. Gelukkig hoefden we niet lang te wachten en kregen we direct de verlossende uitslag. De MRI was hetzelfde gebleven qua littekens als ruim twee jaar geleden. Dit was echt super en de neuroloog had deze uitslag ook verwacht, doordat ik zwanger geweest was en 9 maanden remmende medicatie gebruikt had. Ik zelf had een wat negatievere verwachting, dus het duurde wel eventjes, voordat het tot mij doordrong.
Direct volgde in het gesprek het punt medicatie. Nu alles er goed uitzag had ik al voor mezelf besloten een tijdje te wachten met het starten met nieuwe medicatie. Mijn neuroloog accepteerde deze keuze. Wel hebben we de verschillende medicatie besproken en mijn voorkeur gaat sterk uit naar Aubagio. Zoals elke medicatie heeft deze minpunten (afgeraden bij kinderwens, periode van 2 maanden met haaruitval en vaker leverwaarde controleren dmv bloedprikken). Over een half jaar heb ik weer een afspraak. Mijn neuroloog vindt mij nog zo jong en geeft aan, dat er nog zoveel te beschermen is, dat hij dat graag wil doen. Echt een mooie en zorgzame uitspraak!
