Deze week ben ik wel weer gaan werken, maar wat korter dan normaal. 2×2 uur ging nog net, dus daarmee was ik al heel tevreden. Mijn collega vroeg wat ik kwam doen als ik zo moe was. Ik legde uit dat ik het liefst mijn beloftes zoveel mogelijk waar wil maken en dat anders de drempel om te gaan werken steeds hoger wordt. Ze begreep dit wel, maar hield mij goed in de gaten. Na het werk pakte ik goed mijn rust.
Op woensdag was ik alleen met ons dochtertje en hadden we een afspraak bij de osteopaat. Natuurlijk kwam daar ook mijn MS ter sprake en hij gaf aan mij graag te willen behandelen. Zeker toen hij hoorde dat ik al coeliakie had voor de MS. Ik heb hier een dag over na gedacht en uiteindelijk toch een afspraak gemaakt. Na mijn bevalling voelen sommige plekken in mijn buik nog wat pijnlijk aan, dus misschien kom ik daar dan ook gelijk vanaf.
