Gelukkig konden we de hele dag nog in ons huisje blijven. We pakten eerst alles in en daarna verhuisden we voor de laatste keer onze spullen naar het zwembad. Hier hadden we nog een paar ontspannen uurtjes. In ons achterhoofd waren we natuurlijk wel met de vliegreis bezig, maar we maakten er het beste van. Lekker nog ff douchen en die lange broek weer aan, die twee weken in de koffer was gebleven. Altijd even een spannend moment om de huurauto in te leveren, maar alles was oké ondanks dat wij het idee hadden dat er een flinke kras bijgekomen was van een bramenstruik. We hadden onze bagage ingeleverd toen zichtbaar was dat we 45 minuten later zouden vertrekken. Dat was flink balen, want toen we boekten was onze terugvlucht ’s middags. Nu om 19:45 en met de vertraging om 20:30 uur. Er kwam nog een half uur bij en toen we eindelijk klaar waren om op te stijgen, konden we niet een en moesten we nog eens 45 minuten wachten in het vliegtuig. Uiteindelijk vlogen we dus pas om 21:45 uur.
Ik had al enorm opgezien tegen de late thuiskomst, maar nu met nog twee uur vertraging overzag ik het echt niet meer. De tranen stroomden even over mijn wangen van de wanhoop. Hoeveel dagen zou ik nodig hebben om hier weer van bij te komen? Gelukkig kon ik mij weer herpakken en rustig de vlucht uitzitten. Ons dochtertje lag lekker te slapen op de vrije stoel tussen ons in en ook ik heb nog een half uur geslapen. Net genoeg om de wandeling op Schiphol weer aan te kunnen. Mijn broertje kwam ons ophalen. Thuis geen spullen meer opgeruimd, maar gelijk naar bed gegaan om 1:15 uur. Ik kan me niet meer herinneren dat ik het afgelopen jaar zo laat in bed lag
