Het weekend deden we nog rustig aan. Ik ging zaterdag mee wandelend boodschappen doen. Dit was 700 meter bij ons vandaan; een afstand die ik normaal makkelijk loop. Nu ging ik in de supermarkt op een bankje zitten om weer bij te komen en moed te verzamelen voor de terugweg. Wat miste ik mijn rolstoel erg. Op slechte dagen komt deze zo goed van pas. Hij paste er niet bij in de auto met een buggy, campingbed met matras, koelbox, kinderstoel enz. We hadden al overwogen om misschien een trekhaak op de auto te plaatsen, zodat hij zo mee kon, maar ik ben zo eigenwijs dat ik denk dat ik wel zonder kan. Op goede dagen is dat vaak ook wel zo, maar als ik nog wat wil op slechte dagen, heb ik hem hard nodig. Na de lunch ben ik extra lang naar bed gegaan. Zo kon ik mijn verdrietige gevoel weer een plekje geven.
De volgende dag voelde ik me wel beter, maar nog niet top. We hadden gepland om te gaan zwemmen met mijn zus, zwager en neefje die een nachtje naar mijn ouders gekomen waren. Ik heb dit afgezegd, omdat ik al dat aan- en uitkleden erbij echt niet zag zitten. We maakten een wandeling door Brüggen en lunchten bij een pannenkoekenrestaurant. Aan het eind van de dag appten mijn ouders of we nog wat kwamen drinken. Dat vond ik de moeite niet, maar met avondeten wel. Wij hadden nog hamburgers en worstjes, dus stelde ik een bbq voor. Dat was een goed idee, dus liep ik nog naar de bakker en daarna gingen we naar de camping. Heerlijk ff gezeten en genoten van het lekkere weer en ons dochtertje dat aan het spelen was. Zo was deze dag heel anders dan gepland, maar zeker heel erg leuk.
