Nadat ik vrijdagavond pas om 23:30 uur in bed lag, was ik erg benieuwd hoe lang ik nodig zou hebben om te herstellen. Zaterdag voelde ik mij nog wel aardig, maar zondag en maandag was ik heel erg moe. Ik had ‘s avonds ook veel moeite met in slaap vallen, waardoor ik rond 0:00 uur uit wanhoop een halve Oxazepam innam. Overdag gaat het dan redelijk met mij, maar rond etenstijd is mijn energie voor de dag dan op en word ik erg emotioneel. Op zulke momenten word ik er flink aan herinnerd, dat ik niet gezond ben.
Dinsdag werd ik ook erg moe wakker. Dit meldde ik op het werk, waar ik toch braaf naartoe gegaan was. Ik had namelijk een speciale afspraak staan om mij nog verder in te werken in het kwaliteitssysteem en het was mijn laatste werkdag van de maand. Op deze dag zet ik alles klaar voor het declareren. De afspraak duurde veel langer dan ik had verwacht, waardoor ik vier uur nodig had om mijn werk af te maken i.p.v. de drie uur die ik standaard werk.
Gelukkig was ik wel zo verstandig om geen boodschappen meer te gaan doen, wat ik in eerste instantie ook van plan was. Thuis dook ik meteen het bed in en sliep een aardig tijdje. ’s Avonds kon ik weer niet in slaap komen. Doodmoe dat was ik wel, maar slapen ho maar. Ik wilde eigenlijk niet weer Oxazepam innemen, want ik wil dit max. twee dagen achter elkaar innemen. Aan de andere kant was ik zo moe, dat ik mijn slaap hard nodig had. Toch maar gedaan en negen uur geslapen. Wat een luxe dat ons dochtertje bij mijn schoonmoeder logeerde, waardoor ik niet van haar wakker werd.
Ik had ’s morgens nog bij een vriendin afgesproken die ook meegegaan was naar de escaperoom. Die vroeg hoe het met mij ging en ik gaf eerlijk aan dat ik nog niet bijgekomen was. Ik vertelde hierbij gelijk dat ik er die avond al een beetje zorgen over had. Zij gaf aan dat ze hier helemaal niet aan gedacht had en dat ik dat voortaan gewoon aan moest geven. Ik beaamde dit wel, maar vertelde er ook bij dat ik dit heel moeilijk vind om te doen. Hierin kan ik nog wel een paar stappen groeien. Stap 1 is in elk geval het erkennen en bespreekbaar maken. Die stap zet ik langzaam.
