Alweer ruim anderhalve week geleden, dat ik mijn ritme verstoorde. Helaas heb ik nog steeds problemen met het slapen. Soms red ik niet eens zeven uur slaap, terwijl ik er acht nodig heb om goed te functioneren. Vandaag heb ik heel rustig aan gedaan, maar nog steeds stort ik in rond het avondeten. Het is om wanhopig van te worden, dat ik in hetzelfde cirkeltje blijf, terwijl ik zo graag vooruit wil. Wel een klein pluspuntje: de afgelopen twee dagen kon ik ’s middags weer slapen.
Zo leeg
