Wat een pittige dag was het weer. Ik had mijn derde goede nacht op rij gehad, maar mijn humeur was slecht. Als dingetje om te doen, wilde ik even naar de Prenatal om een paar truitjes voor ons dochtertje te kopen, maar het assortiment in Zoetermeer viel mij wat tegen en de ene maat 80 viel weer heel anders dan de andere, waardoor ik slecht kon kiezen. Dus iets wat ik normaal leuk vind, werd een moeilijk bezoekje en dit had ook zijn weerslag op mijn vriend. Er komt veel op hem neer nu ik mij niet goed voel. Hij vindt dit geen probleem, maar ik voel mij hierover vaak nog schuldig. Ook de rest van de dag bleef ik humeurig en moe.
Na ons dochtertje op bed gelegd te hebben, speelden we nog één potje duizenden (kaartspel) en daarna was het weer bedtijd voor mij. Als ik doordeweeks zo vroeg op bed lig, vind ik dat vaak al moeilijk, maar op zaterdagavond al helemaal. In mijn beleving hoor je dan iets leuks te doen, het liefst buiten de deur. Nu bleef mijn vriend voor mij thuis, zodat ik morgenochtend weer kon uitslapen, maar lag ik ook nog eens vroeg op bed. Wat een zaterdagavond en wat een klaagzang deze blog. Ik hoop snel weer een positief bericht te schrijven.
