Maandagochtend pakte mijn vriend alle bagage in, terwijl ik met ons dochtertje en schoonfamilie buiten speelde en nog wat mooie foto’s liet maken door onze zwager. Wat was dat nog een leuke afsluiter.
Thuis pakte mijn vriend alles weer uit. Wat een kanjer. Ik ging ’s middags naar bed tegelijk met ons dochtertje. Dit had ik hard nodig na de intensieve ochtend, want ik wilde vanavond naar mijn oom en tante toe. Het ging helemaal niet goed met mijn oom en ik moest er echt naartoe om mijn tante een knuffel te geven. Ik was samen met mijn moeder en was 21:45 uur pas thuis. Ik had moeite met slapen, want mijn oom kon elk moment overlijden. Ik had zo te doen met hem en zijn gezin. En inderdaad, ’s nachts is hij overleden.
Met het pittige nieuws en een moe lijf van de korte nacht en flink wat spierpijn van het midgetgolfen van zondag, besloot ik in mijn bed te blijven liggen en niet te gaan sporten. Later die dag moest ik mijn werkdag voor volgende week verzetten ivm de uitvaart en oppas regelen voor ons dochtertje. Het liefst wilde ik mijn werkdag niet ruilen, maar op 1 november is er een audit op het werk, waardoor ik na de vakantie geen werkdag meer wilde/kon missen. Daarvoor is mijn verantwoordelijkheidsgevoel te groot.
Ook het etentje dat ik ’s avonds met een vriend gepland had, had ik voor de tweede keer afgezegd. De vorige keer had ik buikgriep en nu was ik niet in de stemming. Op naar date nummer drie.
