Een jaar na de MRI had ik weer mijn volgende (jaarlijkse) MRI. Ik had al vier vlekjes en helaas kreeg ik te horen dat ik er twee vlekjes bijgekregen had. Hierdoor was ik een twijfelgeval om weer met de medicatie te starten. De neuroloog adviseerde mij om dit toch te doen, omdat ik de twee jaar ervoor met medicatie en zwangerschap geen vlekjes gevormd had. Ik was dit met hem eens. Als ik elk jaar twee vlekjes zou maken, worden dit er in de toekomst bij elkaar wel erg veel.
Het geneesmiddel om te gaan gebruiken had ik al gekozen. Bij mijn consult een jaar geleden hadden we de drie beste opties al besproken. Mijn keuze is Aubagio. Dit is een tablet, dat ik elke dag in moet nemen. De voornaamste bijwerkingen zijn haaruitval (herstelt zich na 6-9 maanden) en maag-darmklachten. Voor het regelen van de medicatie moest ik eerst op consult bij de MS verpleegkundige. Zij zou nog wat extra uitleg geven. Deze afspraak moest op korte termijn gepland worden. Over drie maanden moet er weer een MRI gemaakt worden om een 0-meting te hebben, als de inwerktijd van de Aubagio verstreken is. Ik vroeg de neuroloog of er dan ook een MRI gemaakt kon worden van mijn ruggenmerg. De neuroloog legde uit, dat deze voor het behandelplan niet uitmaakt. Ik vertelde dat ik deze graag wilde, omdat mijn lopen toch zachtjes achteruit gaat en of dat dan klopt met het beeld van de MRI.
Verdrietig liepen we de spreekkamer van de neuroloog uit. Ik had wel wat vlekjes verwacht, maar stiekem ook gehoopt dat de MS niet meer actief zou zijn. Ook moeilijk om weer aan anderen te vertellen, dus ik koos voor een Whatsapp berichtje met een heldere uitleg. De rest van de dag bleef het verdrietige gevoel een beetje hangen.
