Vandaag hoefde ik niet te werken. Mijn apotheker had gevraagd of ik deze week op een andere dag kon komen. Dat werd de dinsdag. Toch had ik vandaag genoeg plannen. Één van de auto’s moest voor de APK naar de garage, dus daar begonnen we mee. Hierna zetten we mijn vriend af op zijn werk en reden we door naar de kapper. Wat was het druk op de weg. Ik kon erg merken dat ik niet meer weet hoe druk het in de spits op de weg is. Ons dochtertje werd voor het eerst geknipt, dus dat ging samen met wat traantjes, maar ze bleef goed bij mij op schoot zitten. Zo goed dat ik zelf ook nog geknipt kon worden. Dat was ongemerkt alweer twee maanden geleden. Ik was zo gefocust op het feit dat ik ernstige haaruitval van mijn nieuwe medicijnen kon krijgen, dat ik anders naar mijn haar keek.
Hierna bracht ik ons dochtertje naar mijn ouders en daar legde ik haar gelijk in bed. Zelf ging ik hierna ook naar huis en na een vroege lunch ging ik ook mijn bed in. Aan het einde van de middag bracht ik samen met mijn vriend nog wat spulletjes naar mijn oma en haalden we ons dochtertje op. Ik kon nog even zitten, want had om half zeven met een vriendin afgesproken bij een pizzeria in Zoetermeer. Eigenlijk was ik daar al wat te moe voor, maar heb de laatste tijd ontdekt dat ik er tegelijkertijd ook energie van krijg. Even weer echt Simone zijn ipv moeder en gezellig en ongestoord kletsen. Mijn vriendin was hier ook hard aan toe, want die had drie maanden geleden haar tweede kindje gekregen. De tijd vloog voorbij en om half negen stortte ik in. Ik ging gauw richting huis en direct door naar bed.
