Ik had afgelopen vrijdag al gewerkt ipv vandaag, omdat ik graag naar de bijeenkomst van de MS vereniging wilde. Zo kon ik overdag op het gemak rommelen in huis en een middagdutje doen.
Ik kwam net voor de starttijd aan. Er waren nog maar twee andere dames. Uiteindelijk waren we met zijn zessen. Weer een klein groepje dus, net als vorige maand. Het gesprek ging over onzekerheid, diëten, medicatie, CBR enz. In het begin dacht ik wel: “Wat doe ik hier?” Ik heb nog geen klik met de lotgenoten en was juist gekomen om ook leeftijdsgenoten te ontmoeten. Aan de andere kant vind ik de gesprekken wel fijn. Ook wil ik wel vrijwilligerswerk voor de vereniging doen. Als ik nu afhaak, schrikt de groep misschien andere nieuwe jonge deelnemers ook wel af. Een dilemma waar ik de komende maanden nog over na kan denken
