Ik had deze week maar één afspraak buiten de deur. Voor de rest had ik weinig plannen, behalve de dagelijkse dingen als wassen, strijken en boodschappen doen. Ik mocht deze week voor het eerst niet autorijden. Wat is dat vreemd. Ik liet mij er wel een beetje door beperken, want vrijdag pakte ik pas voor het eerst mijn fiets. Ik had drie weken geleden voor het laatst gefietst. Doordat ik toen na het afstappen stond te wankelen, was de drempel om weer op te stappen wat hoger geworden. Hetzelfde gold voor onze avondwandeling. De twee weken hiervoor ging ik met de rolstoel, maar nu werd het weer tijd om het wandelen op te pakken. We startten donderdagavond met een klein rondje rond onze wijk. Dit ging best goed, dus de volgende keer maar een groter rondje. Zo gaan we alles weer langzaam opbouwen om weer om mijn niveau te komen van voor de aanval.