Na een onrustige nacht, waarin ik om drie uur wakker werd van de vuilnisauto, ging de wekker om kwart voor negen. We hadden namelijk om 10 uur afgesproken bij Trixi voor een fietstocht van drie uur met een Nederlandse gids. We gingen een beetje gehaast de deur uit en het regende alweer. We kregen onze fietsen en een poncho en gingen op pad. Ik had als enige van de groep een e-bike. Door de regen waren de stenen best glibberig. Bij de tweede stop kreeg ik last van misselijk- en duizeligheid. Ik besloot nog even vol te houden, maar bij de derde stop besloot ik te stoppen. Mijn moeder wilde mij niet alleen laten. We werden opgehaald door iemand van Trixi. Toen ik wilde afrekenen, hoefde dat niet. Echt super lief. Waardoor ik nu niet lekker werd, weet ik niet. Het kon door het haasten komen of door de kou in combinatie met oorontsteking. We gingen terug naar het appartement en ik kroop mijn bed in.
’s Middags voelde ik mij wel weer wat beter en gingen we lunchen bij Celiose. Het hele restaurant was glutenvrij en we deelden een lekkere sandwich, taart en cupcake. Hierna stapten we op de hop-on-hop-off bus waar we een kaartje kochten voor twee dagen. Ik kon er makkelijk in komen met de rolstoel, want er werd automatisch een ramp uitgeschoven als ze mij zagen staan. We stapten uit bij het paleis en liepen hier vandaan naar de bezienswaardigheden in de buurt. We gingen ook naar binnen bij De Real Basilica de San Francisco el Grande. Hier moesten we entree voor betalen, waardoor veel mensen de basiliek overslaan. Ik had ter plekke gegoogeld en zag dat het de moeite van het bezichtigen waard was. Hierna liepen we nog verder naar de triomfpoort, waarna we weer een paar haltes met de bus gingen tot Plaza Major. Hier wandelden we weer in de buurt en schuilden we voor een hevige hagelbui. We kregen weer trek en gingen vroeg eten bij de Mexicaan. Zo waren we om zeven uur weer terug in het appartement en was het genoeg geweest voor vandaag.
