Vorige week had ik veel momenten dat ik dacht de hele wereld aan te kunnen. Mijn energie komt weer terug en ik maak weer afspraken met vrienden die ik een tijd niet gezien heb. Uit eten en een speeldate met de kinderen erbij. Op zo’n speeldate is er weinig tijd om te kletsen, maar heb je elkaar in elk geval weer gezien.
Toch volgen er na zo’n drukke periode waarin alles qua energie lukt, ook altijd een paar dipdagen. Gelukkig wel verspreid over een week. De meest heftige was voor mij op woensdag. Deze nam ik sinds de derde week van april voor mijn rekening als oppasdag voor ons dochtertje. Eerst vroeg ik mijn moeder na de lunch. Dat bleek te laat voor mij te zijn, dus verschoven we dit naar net voor de lunch. Zo kon ik gezellig toch afspreken in de ochtend, maar ook dit was nog teveel qua energie. Ik was erg teleurgesteld dat ik nog steeds slechts een paar uur alleen voor ons dochtertje kan zorgen.
Tijd voor een nieuw plan voor de woensdag. Mijn schoonmoeder was flex-oppas geworden nu ons dochtertje twee dagen per week naar de opvang gaat. Nu gevraagd of ons dochtertje om de week naar haar toe mag van woensdag op donderdag. Gelukkig was dit goed. Dan doe ik nog steeds een groot deel van de ochtend zelf, maar hoef ik ’s middags niets meer.
