Ik was twee jaar geleden voor het laatst naar een festival geweest. Nu werd er een festival georganiseerd op loopafstand van ons huis. Daar wilde ik wel graag heen. Ik had contact gezocht met de organisatie of het mogelijk was het festivalterrein te verlaten en later weer terug te komen. Ze wilden voor ons wel een uitzondering maken.
De dag liep anders dan van tevoren gepland, want we hadden plotseling ’s morgens eerst een begrafenis. Na het condoleren gingen we op tijd naar huis, zodat ik weer naar bed kon om energie op te doen.
Rond vier uur gingen we naar het festivalterrein. Ik was erg nerveus om in mijn eigen woonplaats met mijn rolstoel op zo’n event te verschijnen. Zouden mensen raar opkijken of vragen stellen?
We stuitten gelijk op twee vrienden die ons vertelden waar de rest van de groep stond. Eerst traden The Dirty Daddies op gevolgd door Van Dik Hout. Van Dik Hout viel mij een beetje tegen. Om 20 uur startte Racoon en om 22 uur Di-rect. Ik probeerde zo lang mogelijk te blijven, maar van Di-rect hebben we alleen het eerste nummer gezien. Toen moest ik echt richting huis en met een traan reed ik samen met mijn vriend het festivalterrein af. Ik was heel erg blij dat het de hele dag zo goed gegaan was, maar toch jammer dat ik geen energie had om tot het einde te blijven.
