Onze laatste volledige dag in Lapland was aangebroken. We kregen weer speciale kleding aan incl muts en helm, waarna we op de sneeuwscooter stapten. Mijn vriend reed en ik zat achter op. Wat zag ik zo een hoop van de omgeving. Mijn vriend moest eerst even wennen aan de sneeuwscooter, maar pikte het snel op. We hadden een tocht van 20 km naar de pauzeplaats. Onderweg reden we op de rivier, langs bergen en over een brug bij de spoorlijn van de ijzererts-winning. Vanaf de pauzeplaats hadden we een mooi uitzicht op Kiruna.
Ik zou eigenlijk de terugweg rijden, maar was erg moe en had ook veel last van mijn verkoudheid. Gelukkig wilde mijn vriend nog wel verder rijden en begonnen we aan de 20 km terug. We hadden de handwarmer qua temperatuur iets warmer gezet. Ondanks dat het voor Lapse begrippen niet koud was met -11, had ik wel koude handen en een koud gezicht van de wind. Ook was ik erg blij toen we weer bij het kamp terug waren. Het was me weer gelukt, maar wat was ik opgebrand.
We hadden ’s middags nog entree tot de Spa, dus ging ik eerst slapen tot het tijd was om de deur uit te gaan. Ik werd wakker van de wekker. In de Spa hebben we lekker in het warme water gezeten. Een sauna durfde ik niet aan met mijn lage energie. Toen we honger kregen, gingen we terug naar het restaurant. Om 21 uur gingen we weer op zoek naar het Noorderlicht. Het was weer aanwezig in een vergelijkbare helderheid als maandagavond. We bleven een uurtje buiten, ook vanwege het gezelschap van een groepje Nederlanders waarmee we stonden te kletsen. Nu was ons Lapland avontuur echt afgelopen. Morgenochtend wilde ik nog met de slee van de berg af. Om 12.20 uur werden we met de taxi opgehaald om weer naar huis te gaan.
Wat een super mooie vakantie!!
Dat was het zeker en nog net voor de Corona uitbraak. We zijn nu pas 4 weken thuis, maar het lijkt veel langer