Wat is het wennen als je na drie weken stilte weer in Bergschenhoek thuis bent. Dit begon gisteren al met de vliegtuigen van Rotterdam The Hague Airport (RTHA), maar vooral als je ’s morgens vroeg je raam open doet, hoor je heel zacht geruis van de N472 (50 km/uur weg) op 400 meter vanaf ons huis. Ik ben erg benieuwd hoeveel geluid daar straks nog bij komt van de A13/A16 verbinding die op 2km vanaf ons huis gebouwd wordt.
Wij wonen midden in een woonwijk, dus een deel van het geluid wordt gedempt. Toch neemt het geluid steeds toe. Toen wij 8 jaar geleden hier kwamen wonen, had RTHA een andere aanvliegroute en hadden wij veel minder last van geluidsoverlast. Nu kun je in de tuin niet eens praten als er een Boeing 737 overvliegt. Hiernaast wordt/is Lansingerland helemaal volgebouwd en zorgt dat voor meer verkeer.
Ook ben ik veel gevoeliger geworden voor geluid. Ik registreer alles en ben een hele lichte slaper. Sinds mijn MS heb ik ook moeite met gesprekken als er muziek aanstaat en kan ik niet meer slapen met het raam open. Met iemand samen slapen lukt alleen nog met oordoppen.
Toch vinden wij verhuizen geen optie. Onze families en vrienden wonen allemaal hier en we vinden het fijn om in hun nabijheid te wonen. Dan maar extra genieten van de rust op onze vakantie-adressen.
