Mijn vriend was zo ziek geworden door de corona, dat ik ervoor koos dat hij in de isolatie ging. Vijf dagen alleen met ons dochtertje zonder hulp van anderen. Ik had geen idee hoe ik dit moest gaan doen, maar ik bekeek het in elk geval per dag. Ik hoopte dat ze dan na het weekend weer naar school kon. De eerste twee dagen ging het best goed. Tijdens mijn middagdutje zat ons dochtertje in de slaapkamer Paw Patrol te kijken op de iPad met een koptelefoon op. De tweede dag isolatie was mijn dag 5 sinds de besmetting van mijn vriend. Ik moest vandaag weer testen en liet ons dochtertje voor de zekerheid ook testen om te beoordelen of de isolatie zinvol was. We testten allebei negatief, ook al hoestten we allebei wel.
Dag drie had ik een flinke dip. Mijn vriend hielp mij er snel doorheen door een mooie bos bloemen met een lief kaartje te laten bezorgen. Ook hadden we van mijn zwager nasi gekregen voor het avondeten, dus daar had ik ook geen omkijken naar.
Op dag vijf gingen mijn dochtertje en ik voor de derde keer testen. Ik hoefde eigenlijk niet meer te testen, maar omdat mijn dochtertje dit wel moest, liet ik mij weer testten. Dit keer gaf ik bij binnenkomst van de testlocatie aan, dat ik niet lang kon staan. Er werd een rolstoel gehaald en met voorrang werden we getest. Wat een uitkomst, zeker nu ik zo laag in mijn energie zat. Dit was de derde keer dat we getest werden. Toen ons dochtertje net op bed lag, kwam de uitslag van mijn test binnen. Ik was positief. Wat waren we enorm teleurgesteld. De hele isolatie van mijn vriend was zinloos geweest. Ook ons dochtertje kreeg mijn uitslag mee, omdat ze niet direct kon slapen. Ze was heel verdrietig dat ik nu ook besmettelijk was en snapte niet waarom papa nu al zijn kamer uitmocht ipv zondag. Ze vroeg ook steeds wie ons besmettelijk gemaakt heeft. Gelukkig kon ik snel schakelen en haar troosten, want er is niets ergens dan een verdrietig kind. Nadat ze sliep kregen mijn vriend en ik de tijd om de uitslag te verwerken. Ik was zo ver gegaan qua energetische belasting tijdens de isolatie, dat ik alleen maar kon hopen dat ik niet te ziek zou worden van de corona.
