Samen met mijn moeder haalde ik mijn dochtertje op om naar tuincentrum De Driesprong te gaan. Ik had mijn rolstoel meegenomen, want vaak sta ik net te lang stil en lopen we zo een uurtje in het tuincentrum. Mijn dochtertje wilde weer op schoot. Net voor de ingang deed ik mijn mondkapje op en stopte ik mijn bril in mijn jaszak. Mijn bril pastte niet zo diep in mijn jaszak, omdat er ook handschoenen in zaten, maar het ging prima. De Kerstshow was erg leuk. Mijn dochtertje was enthousiast over alle lampjes, maar mistte de rijdende treintjes. We maakten ook nog leuke foto’s op de arrenslee en in de zwaan. Als laatste gaven we de koikarpers nog te eten en gingen richting de kassa’s. Na het inladen van mijn rolstoel wilde ik mijn bril weer opzetten, maar hij zat niet meer in mijn jaszak :-(. Ik liep terug naar de servicebalie, maar hij was niet gevonden. Ik liep het rondje dat ik gereden had nogmaals, maar ook hier lag mijn bril nergens. Zwaar balend stapte ik in de auto. Ik was maar één keer uit de rolstoel gestapt, dus hij kon alleen daar maar gevallen zijn. Echt vreemd dat hij niet gevonden is.
Na een piekernacht besloot ik eerst te bellen naar het tuincentrum, maar hij was nog niet gevonden. Ik reed er weer heen om nog een keertje te zoeken, maar mijn bril is echt verdwenen. Ik belde de opticien om een afspraak te maken voor een oogmeting. Mijn sterkte was bijna hetzelfde gebleven in 4 jaar. Een montuur kiezen vond ik lastig. Ik hield drie leuke monturen over, maar besloot op een ander tijdstip met mijn vriend of moeder terug te gaan. Dit deed ik vrijdag en mijn nieuwe bril werd gekocht. Toch bleef het vervelende gevoel van balen en ongeloof nog een paar dagen aan mij knagen.
Staat je goed, die bril!!
Dank je wel Olga. Het is wel nog steeds wennen en ik moet voor de derde keer terug om hem wat strakker te laten zetten. Goede les om zuiniger te zijn. Liefs Simone