Mijn energie is nog heel erg laag na de Prednisonkuur. Ik had gelijk een deel van mijn afspraken er voor de komende week uitgegooid. Dat scheelt een hoop teleurstelling, omdat ik toch al weet dat de kans nihil is dat het gaat lukken. Elke dag probeerde ik een rondje te rijden met de rolstoel om toch even buiten te zijn en soms combineerde ik dit met een kort bezoek aan de supermarkt.
Alleen op donderdag liet ik de speelafspraak met een vriendin met haar zoontje doorgaan. We gingen naar speeltuin de Kievit, waar wij een abonnement op hebben. Zo konden wij als moeders lekker kletsen, terwijl de kids heerlijk speelden. Rond lunchtijd waren we weer thuis. Ik was wel moe, maar ik was blij dat we er even uit geweest waren. Ik lunchte op mijn slaapkamer en deed een extra lang middagdutje.
Vrijdags ging ons dochtertje een nachtje bij mijn schoonmoeder logeren. Heerlijk om een stil huis te hebben. Dat maakte het voor mij makkelijker om te rusten. Herstellen van een schub tijdens een schoolvakantie was heel dubbel. Het was fijn om niet alleen thuis te zijn, zodat ik hulp had en mijn zorgen kon delen. Aan de andere kant was er wel vaak geluid in huis, waardoor ik soms gestoord werd tijdens mijn rustmomenten.
Zondags gingen mijn dochtertje en ik met mijn zus en neefje naar het Omniversum. We keken daar de film ‘Het grote onderwateravontuur van Barney en Beenie’. In het Omniversum was een speciale rij waar we met de rolstoel konden zitten. Daarna keken we nog een tijd rond in het Museon, maar om 11.30 uur werd ik erg moe en vroeg ik mijn zus om naar huis te gaan. Normaal gesproken lag mijn grens twee uur later, maar ik was wel trots dat dit uitje gelukt was. Ik was pas een week verder na mijn Prednisonkuur. Hopelijk komt er elke week weer wat energie bij, zodat ik weer terug kom op mijn oude punt. Qua lopen en blaasklachten zal ik wat langer moeten wachten, voordat ik weet welke schade weer blijvend is.
