De afgelopen twee weken heb ik veel gelezen over Ocrevus (infuus ziekenhuis 1x per half jaar) en Kesimpta (1× per maand zelf prikken) op beide Facebookgroepen. Ook appte ik met twee bekenden die Ocrevus gebruiken en één met Kesimpta. Ze waren allemaal positief over hun geneesmiddel. Alleen de vriendin die Kesimpta gebruikt, had eerst Ocrevus gebruikt. Zij had vaak last van weinig energie in de maand voordat zij het infuus opnieuw zou krijgen. Dit las ik op meerdere forums en ook een dagopname voor het Ocrevus infuus trok mij niet. Ook wordt er bij het infuus Prednison gegeven, waar ik altijd heftig op reageer qua gejaagdheid, slapeloosheid en een onrustige huid. Dit waren voor mij grote nadelen van Ocrevus.
Bij Kesimpta moet je de eerste maand vier keer injecteren, maar daarna één keer per maand. Injecteren heb ik ook al gedaan bij mijn eerste MS-remmer, dus daar zie ik niet tegenop. Het enige waardoor ik aan Kesimpta twijfelde, was dat het pas anderhalf jaar in Nederland toegelaten is en dat mijn neuroloog weinig ervaring heeft met het geneesmiddel en er minder onderzoeksdata beschikbaar is. In het buitenland wordt Kesimpta al langer gebruikt en het heeft een vergelijkbare werking als de Ocrevus. Daarom besloot ik toch voor het gebruikersgemak van Kesimpta te kiezen. Mijn neuroloog steunde mijn keuze en gaat het verstrekken van de Kesimpta door de ziekenhuisapotheek in orde maken. Erg spannend. Ik besloot na de herfstvakantie te starten met de eerste injectie. Dan is mijn agenda een stuk rustiger om de griepverschijnselen van de eerste injecties op te vangen.
