Om 10 uur liepen we vanaf de Boulevard richting de brandstapel van Scheveningen. Het was een stuk verder lopen dan we hadden ingeschat. Onze dochter mopperde erover en ook ik begon wat te zwabberen met lopen. Gelukkig zagen we achter de brandstapel de strandtenten, dus dat werd ons doel. We bestelden een drankje en warmden op. Natuurlijk wilde onze dochter nog een bouwwerk maken op het strand en in de branding spelen. Ik had geen fut meer om nog te staan, dus bleef in het restaurant zitten. Mijn vriend stuurde een paar foto’s om mij mee te laten genieten van hun pret. Heerlijk om te zien. Ook ontvingen we foto’s van de oliebollen die mijn ouders en schoonzus aan het bakken waren. Deze zouden we ’s middags ophalen. Het werd tijd om naar huis te gaan, maar weer een half uur teruglopen zag ik niet zitten, dus mijn vriend haalde de auto voor ons. Super fijn, want zo kon ik mijn energie bewaren om bij thuiskomst glutenvrije oliebollen te gaan eten bij mijn ouders. Wat een lekkere lunch was dat en ook ’s middags at ik er nog eentje, want de dag dat ze gebakken zijn, zijn ze echt het lekkerste. Wat een topdag hadden we ervan gemaakt.