Wat was het heerlijk dat onze dochter weer naar school was en mijn vriend naar het werk. Het roeien was weer begonnen, dus daar startte ik de week mee. Helaas konden we door het koude weer niet buiten roeien, dus oefenden we in de binnenbak. Het was gezellig om iedereen weer te zien. Er werd veel gesproken over de inzamelingactie van mijn roeimaatje met MS voor haar Mollii Suit (https://www.ottobock.com/nl-nl/exopulse-mollii-suit-b2c). Dit heeft een positief effect op haar lopen. Natuurlijk volgt dan de vraag of zo’n pak ook wat voor mij is. Uiteindelijk denk ik dat zeker, maar momenteel vind ik mijn mate van spasmen en stijfheid daar nog te laag voor de investering van €8500,-.
Dinsdagochtend ging ik naar mijn vriendin toe. Onze afspraak in december had ik twee keer af moeten zeggen. Eerst vanwege corona en later doordat onze dochter ziek thuis was. Het was fijn om weer uitgebreid bij te kunnen kletsen. Ik ging wel op tijd naar huis, want ik moest om 14.30 uur weer op het schoolplein zijn. De stilte in huis tijdens mijn middagdutje was weer heel fijn. Regelmatig lukt het mij niet om ’s middags te slapen, maar als het in huis stil is, rust ik toch voldoende uit. ’s Avonds kwam een vriend nog een theetje drinken. Twee afspraken op een dag is eigenlijk wat veel, maar we startten het theetje al om 19 uur en om 21 uur ging hij uit zichzelf weg. Hij weet dat mijn energie dan op is en houdt daar altijd rekening mee, super fijn.
Woensdag en donderdag waren rustige dagen, waarbij ik mijn tijd gebruikte om het fotoboek 3 tot 4 van onze dochter te bestellen en direct verder te gaan met haar boek van 4 tot 5 jaar. Hier had ik een aantal maanden geleden al een groot deel van de foto’s in geplaatst, maar deze moesten nog van tekst voorzien worden. Het duurde even voor ik op dreef was, want ik vind het makkelijker om de teksten te schrijven terwijl ik de foto’s plaats. Het voelde erg goed om zo bezig te zijn en tegelijkertijd mijn rust te kunnen pakken.
