Na het uitruimen van onze tassen ontdekte mijn vriend een lekkage bij onze keuken. De kraan van de vaatwasser lekte. De onderplint van beide kanten van de keuken en de achterkant en bodem van onze draaicarrousel in de keuken hadden zich volgezogen met water. Mijn vriend draaide de kraan meteen dicht en alle natte plinten legde hij buiten en alles werd opgedweild. Ik was niet thuis toen hij dit ontdekte, dus werd ik gebeld. Op dat moment bleef ik vrij rustig, maar toen ik thuis alles zag werd ik wel even wanhopig. Wat een werk erbij op het moment dat we hoopten rustig aan te doen. Ik nam contact op met onze inboedelverzekering om de schade te melden. Zij zouden ons koppelen aan een aannemer en die moest binnen twee werkdagen contact met ons opnemen. Gelukkig belde de aannemer ’s middags al en maakten we een afspraak voor maandagmiddag. In de tussentijd lieten wij voortdurend het keukenraam open staan en hadden we een geurstekker in de keuken om de nare geur te maskeren en lieten we de ventilator erop blazen om het drogen te versnellen.
De aannemer bevestigde de oorzaak van de lekkende kraan. Deze moesten we zelf vervangen en alle vervolgschade aan de keuken werd vergoed door de verzekering. Of onze houten vloer ook aangetast was, konden we nog niet zien. Mijn vriend kreeg ook toestemming om de hoekkast eruit te halen. Dit deed hij meteen, zodat al het natte hout uit huis was. ’s Avonds ontdekte hij dat de lekkage ook doorgeslagen was naar de gang. De onderkant van het glasvezelbehang was beschimmeld en ook onze grote droogloopmat. Hij sprak een voicemailbericht in bij de aannemer, dat deze schade ook meegenomen moest worden. De aannemer belde de volgende ochtend terug en zou vrijdag de rest van de schade op komen nemen. Natuurlijk werd dit ook gewoon vergoed, maar wat een gedoe en spanning leverde dit op. We hebben eerder lekkage gehad en weten dat het vaak maanden duurt voordat alles goed droog en hersteld is. Ik kon dit er slecht bij hebben, omdat ik al zo laag in mijn energie zat.
