We hebben onze cavia’s sinds september 2022, maar bij één cavia (Roos) hadden we een knobbeltje gevoeld. Op de verjaardag van onze dochter waren we bij de dierenarts geweest en die voelde nog meer knobbeltjes die helaas niet te behandelen zijn. We mochten Roos weer mee naar huis nemen en spraken af dat als we veranderingen in haar gedrag op zouden merken, we contact zouden zoeken. Ik was erg verdrietig. Onze leuke, nieuwsgierige cavia had nog maar weken te leven. De volgende ochtend vertelden we het onze dochter. Zij had veel vragen en was natuurlijk ook verdrietig.
De dag voordat ik naar Valencia ging, belde ik naar de dierenarts om te overleggen, want Roos maakte een nieuw geluid. We zouden de volgende dag terug gebeld worden. Inmiddels was ik in Valencia en mijn vriend sprak de dierenarts. Die wilde nog ontstekingsremmende pijnstillers proberen, omdat haar pijnklachten met plassen leken op een blaasontsteking. Natuurlijk wilden we dit nog proberen, maar het hielp helaas niet. Gelukkig had ik al afscheid genomen van Roos voordat ik wegging, maar ik vond het erg pijnlijk omdat ik er niet voor hen thuis kon zijn en ik onze lieve Roos zou gaan missen. Mijn vriend ging met haar voor de laatste keer naar de dierenarts. Als troost voor onze dochter had een moeder van een vriendin van onze dochter een knuffel gehaakt met exact de kleuren van Roos. Ze was hier erg blij mee. Nu gaan we bij het asiel op zoek naar een nieuw maatje voor onze andere cavia, want het blijven groepsdieren.
