Nu ik 40 jaar word hadden mijn vriend en ik besloten onze verjaardagen samen te vieren om niet in 2 maanden tijd twee feestjes te vieren. Al snel kregen we veel enthousiaste reacties en werd de hoeveelheid vrienden veel groter dan verwacht. Zeker doordat we vragen om geen kinderen mee te nemen en veel het toch leuk vonden om samen te komen en hiervoor oppas regelen. Anderzijds nemen een aantal vrienden toch hun kinderen mee, omdat ze geen oppas hebben. Als je dan voor de ene een uitzondering maakt, is het moeilijk om tegen de ander wel ‘nee’ te zeggen. We hadden al een pizzabus geregeld, zodat we zelf geen eten hoeven te verzorgen, maar toch ontstond er bij mij een soort van paniek. Meer dan 50 gasten en dit terwijl ik even in een wat mindere periode zit qua energie. Ik besprak dit met mijn vriend en hij stelde me wel gerust dat het allemaal wel goed zou komen. Toch besloten we voor mij het feestje wat in te korten ipv van 16 tot 21 uur naar 16-20 uur, omdat ik ’s avonds weinig energie heb. Verder neemt mijn vriend veel voorbereiding op zich, wat ook enorm helpt. Ik ga proberen de stress los te laten, maar heb mij wel gerealiseerd dat grote groepen in combinatie met extreme vermoeidheid niet samen gaan helaas. Dat is best een pijnlijke conclusie en zorgt voor wat waterlanders.