Tag: muziek

Moeite hebben met het verwerken van prikkels hoort ook bij de MS. Gelukkig heb ik daar maar een beetje last van, want ik kan prima functioneren met meerdere mensen in een ruimte. Ik kan dit geen uren, maar wel genoeg voor een verjaardag of restaurant. Alleen zachtjes muziek ophebben en af en toe kletsen, was heel lang een probleem. Hierdoor stond bij ons in huis of in de auto maar zelden de radio aan. En als hij al wel aanstond was dit vaak 100%NL, omdat dit vaak rustige muziek is. Niet mijn favoriete zender, omdat de muziek wat sneller verveelt. Decibel was vroeger al mijn favoriete zender en nu nog steeds. Heerlijk om 90’s muziek te luisteren. Ik kan nu weer beter muziek luisteren als ik alleen ben en heel soms nu ook met mijn vriend erbij. Zodra ons dochtertje gaat kletsen moet hij nog steeds snel uit, want dat gaat niet tegelijk. Met deze kleine vooruitgang ben ik erg blij, omdat het mijn plezier groter maakt als ik in de auto zit. Gek hè, wat muziek voor invloed kan hebben. 

Misschien hebben jullie hem al een aantal keer gehoord op de radio. De eerste keer hoorden mijn vriend en ik hem in de auto en de tweede keer toen we aan het winkelen waren. Beide keren raakte het nummer ons enorm. Eigenlijk blijft dit zo, elke keer als ik het nummer hoor. Mijn leven voelt als de achtbaan met hoogte- en dieptepunt en raast maar verder, niet wetende hoe mijn gezondheid zich verder ontwikkelt. Ik probeer hier weinig bij stil te staan, maar door het nieuws over de stamceltherapie en mijn MRI-uitslag, denk en lees ik weer meer over MS.

Ook word ik mij er steeds meer van bewust hoe anders mijn leven is, dan van leeftijdsgenoten om mij heen. Veel zijn overdag aan het werk of druk met de kinderen, terwijl de ochtend mijn beste moment van de dag is. Hierdoor spreek ik regelmatig af met mijn moeder of oma, maar het liefst zou ik iemand vinden die op dezelfde manier moet leven. Natuurlijk ken ik meer mensen met MS, maar die contacten zijn tot nu toe oppervlakkig.

Hieronder staat de songtekst weergeven:

Here we go
On this roller coaster life we know
With those crazy highs and real deep lows
I really don’t know why
And I will go
To the farthest place on earth I know
I can travel all the road, you see
‘Cause I know you’re there with me

You don’t have to slow me down
‘Cause I will always be around
I will find my way back home
Where magnolia grows, where magnolia grows

But I guess you know
Why I do what I do and where I go
I try to fill that empty space inside
But I can’t do that without you
You’re even with me in my dreams
I see a sail, the seven seas
I will try to find my way
You’re always there tomorrow, you’re always there tomorrow

Here we go
On this roller coaster life we know
With those crazy highs and real deep lows
I really don’t know why
And I will go
To the farthest place on earth I know
I can travel all the road, you see
‘Cause I know you’re there with me
You don’t have to slow me down
‘Cause I will always be around
I will find my way back home
Where magnolia grows, where magnolia grows

Here we go
On this roller coaster life we know
With those crazy highs and real deep lows
I really don’t know why
And I will go
To the farthest place on earth I know
I can travel all the road, you see
‘Cause I know you’re there with me

Here we go
On this roller coaster life we know
I can travel all the road, you see
‘Cause I know you’re there with me
‘Cause I know, oh I know
You’re there with me

Het was een feestweek deze week. Donderdag al naar de Chippendales geweest en op zaterdag naar het 10-jarige jubileumconcert van Nick en Simon in Ahoy. Het begon al gezellig bij de Randstadrail toen ik daar met mijn moeder en zus ook twee meiden van de voetbal tegen kwam met hun mannen. We hadden zitplaatsen en hoefden maar even te wachten voordat het concert begon. De meeste nummers kon in wel meezingen, ondanks dat ik ze pas echt leuk ben gaan vinden sinds hun laatste cd en het tv-programma The Dream. Er waren ook twee artiesten te gast die ook in The Dream in Zweden te zien waren, namelijk DJ John Dahlbäck en Martin Molin. Super leuke aanvulling op de show. De show vloog voorbij. Tegen het einde was Guus Meeuwis ook nog te gast en hierna werden nog de topliedjes gespeeld die tijdens dit concert niet konden ontbreken. Terug naar de Randstadrail liepen ook een goede vriendin en haar vriend mee die een vak verderop zaten. Tussen de mensenstroom konden we prima bijkletsen, al werd het wel eg druk toen we in het metrostel stapten. Gelukkig kon ik tegen een deur leunen waardoor ik toch stabiel stond.