De afgelopen dagen met het infuus was ik nog aardig doorgekomen, maar vandaag had ik echt geen energie. Mijn vriend was geveld door de buikgriep, dus om half acht belde ik mijn moeder al om hulp in te schakelen. Gelukkig konden ze helpen en om 9 uur haalde ze ons dochtertje op. Ik heb de hele dag in bed gelegen en veel geslapen. Ook ben ik wat misselijk door de Prednison, dus veel zin om wat te eten, had ik ook niet. Om half vier kwam ik toch mijn bed maar uit, want ik was bang dat ik anders ‘s avonds niets meer in slaap kwam. Om vijf uur brachten mijn ouders ons dochtertje terug.
Na het avondeten ging ik met de rolstoel nog met mijn dochtertje naar buiten. Zo zonde om met het mooie zonnetje de hele dag in huis te blijven. Ik wilde graag ff naar buiten, maar dat kostte best wat energie. Nadat ons dochtertje op bed lag, gingen we nog een serie kijken. Ik had er geen concentratie voor, dus om kwart over acht ging ik alweer naar bed toe.
Ik had mijn ouders ook direct gevraagd voor hulp op zondag, want fit ben ik nog lang niet. Ik ben erg benieuwd hoe lang deze extreme vermoeidheid aanhoudt. Bij de vorige kuur 3,5 jaar geleden was het best lang, maar toen moest ik tegelijk de MS-diagnose verwerken.
