Zodra bekend werd dat dierentuinen weer open gingen, leek het mij erg leuk om naar de Apenheul te gaan. Ik bestelde kaarten voor zaterdag 30 mei met het eerste tijdvak van 10.00-10.30 uur. Mijn ouders hadden mijn rolstoel meegenomen, zodat wij extra speelgoed, zwembadje, boodschappen enz. mee konden nemen.
Het was een stukje lopen/rijden vanaf het parkeerterrein door een mooi park met een grote fontein en bloeiende rododendrons, voordat we bij de ingang waren. We hadden ons dochtertje verteld dat er apen los konden lopen, dus wilde ze het liefst bij mij op schoot zitten in de rolstoel. Ik vind dat altijd heerlijk en gezellig. Als ze iets niet goed kan zíen, gaat ze op mijn benen staan. De anderhalve meter afstand, werd door de meeste bezoekers goed aangehouden. Om 11 uur was de gorilla presentatie en we waren rond dit tijdstip precies in de buurt. We gingen kijken en konden de gorilla’s allemaal goed zien. Het duurde wel lang voor het geduld van ons dochtertje, dus gingen we eerder weg om in de speeltuin te gaan spelen. Mijn vriend ging met haar mee en later moest ze natuurlijk ook aan mij laten zien dat ze onder de touwen door kon lopen.
We vervolgden de verplichte route en genoten van het mooi aangeklede park en de verschillende soorten apen. Inmiddels liep ons dochtertje aan de hand van mijn vriend en was ze haar interesse in de apen verloren. Ze speelde nog een tijdje in de tweede speeltuin, waarna we langs de laatste verblijven liepen. De slingerapen werden net gevoerd, dus deze waren erg actief en heerlijk om naar te kijken. Na drie uurtjes verlieten we het park weer. We hadden alles op ons gemak bekeken en ons dochtertje en ik waren best moe.
We konden geen glutenvrij eten in het park krijgen, dus om 11.30 uur hadden we ons brood al opgegeten. We hadden nog wel zin in een frietje, dus reden we door de MC drive bij de afrit naar Scherpenzeel. Bij ons vakantiehuisje aangekomen legden we ons dochtertje op bed en vertelden we mijn ouders hoe we het ervaren hadden. Ik was na het uitrusten nog erg moe, dus bleef buiten op mijn stoel zitten. Na het avondeten ging ik op bed liggen en bleek ik wat verhoging te hebben. Ik besloot de rest van de avond in mijn kamer te blijven. Op zo’n moment ben ik wel verdrietig dat ik na zo’n leuk bezoek niets meer kan.
