Het is lang geleden, dat ik zo ver met de auto op vakantie geweest ben. Ik houd niet van lang in de auto zitten. Vandaag was het een rit van zes uur met rond Bremen en Hamburg nog wat file. We overnachtten in Kellinghusen, waar we met de rolstoel op zoek gingen naar een restaurant. Wat een typisch Duitse plaatsje. Het heeft 8000 inwoners. Een aantal restaurants was vanwege de zomervakantie gesloten. We vonden een snackbar en aten daar op het terras. De volgende dag pakten mijn vriend de auto weer in en ging ik met mijn dochtertje naar de speeltuin. We konden vanaf 15 uur onze sleutel ophalen voor ons huisje in Esbjerg in Denemarken. Het zou een rit van drie uur zijn, maar we hadden bijna een uur file op de route. Ik haalde de sleutel op en mijn vriend deed in de tussentijd boodschappen. Het huis zag er mooi uit. Ik maakte eerst de bedden op, zodat ik nog even kon rusten. Dit deed ik maar kort, want ik wilde graag helpen met inruimen. Een paar punten waren qua schoonmaak niet in orde, dus deze meldde ik bij de verhuurder. We maakten ze gelijk schoon, zodat we alles wel konden gebruiken. Toen ons dochtertje op bed lag, ging mijn vriend de omgeving verkennen. Heel dichtbij lag een camping met leuke speeltuinen voor ons dochtertje en de zee op loopafstand zag er ook mooi uit.
De volgende dag deden we rustig aan. We speelden de ochtend bij de camping. Op maandag verkenden we Esbjerg. We bezochten het standbeeld van de vier mannen aan zee. We reden met de rolstoel over het strand. Erg grappig om te doen. Hierna gingen we naar het centrum. Mijn vriend had vooraf een leuke lunchroom gevonden met glutenvrije taart, dus deze wilde ik wel proeven. Hij was heerlijk. ’s Avonds aten we bij “Mamma’s” waar ze glutenvrije pizza hadden. Hier gaan we zeker nog naar terug.
Dinsdags gingen we naar Mini-Varde. Hier deden we een speurtocht en oud Deense spelletjes. Inmiddels was het lunchtijd, dus wandelden we het plaatsje in. Zo leuk om een aantal gebouwen uit Mini-Varde direct in het echt te zien. Het lunch restaurant dat we in gedachten hadden, was vol, dus kwamen we uit bij de Mc Donalds. Hier hadden ze een glutenvrije hamburger, dus dat was mazzel.
Woensdags bleven we bij het huisje. Ik huurde met ons dochtertje een skelter, maar het trappen was te zwaar. Na één rondje belde ik mijn vriend of hij het over wilde nemen. Wat hadden ze samen een plezier. Na het avondeten wilde ik er nog even uit, dus wandelden we naar zee. Ze hebben tussen het strand en de zee een mooi verhard pad, dus dat is ideaal.
Donderdag gingen we naar Tirpitz in Blåvand. Dit is een bunker museum waar ook nog drie andere tentoonstellingen zijn. Wij waren erg onder de indruk van het bunker gedeelte. Het vertelde over de bouw van de bunkers en de manschappen die er gevestigd waren. Interessant dat het museum voor een hele andere benadering koos dan de musea in Normandië waar we in 2016 geweest zijn. Aansluitend reden we naar het strand van Blåvand. Hier staan nog bunkers op het strand, maar deze zijn door de kunstenaar Woodrow voorzien van een paardenkop en staart. ’s Avonds gingen we eten bij Streetfood Esbjerg. Hier zijn in een hal zes verschillende kraampjes waar je je eten kunt bestellen. Wij kozen een Griekse plate voor twee personen. Er ging alleen wat mis met de bestelling en we kregen maar voor één persoon. We besloten dit te delen en bij de Mexicaan nog taco’s en nacho’s te bestellen. Nu hadden we wel wat veel, maar het was heerlijk. Ook was de hal leuk aangekleed met gekleurde paraplu’s en vlaggen.
Vrijdagmorgen ging ik met mijn dochtertje weer spelen op de camping. Ze blijft het lastig vinden om op andere kinderen af te stappen, dus ging ik kort mee op het springkussen, airtrampoline en zweefmolen. Ik vind het heerlijk om te doen, maar het springen kan ik maar kort, voordat ik last van mijn benen krijg. Na mijn middagdutje gingen we nog naar het strand, maar brrr wat was het koud met 17 graden, wolken en veel wind. Ons dochtertje vond het heerlijk om een zandkasteel te bouwen en mijn vriend hielp haar ermee. Maar het kapotmaken van het zandkasteel vindt ons dochtertje nog steeds het allermooist.