Langzaam krijg ik wat meer energie en durf ik wel te zeggen dat de aanval voorbij is. Wat een enorm verschil met mijn laatste aanval. Toen verergerde mijn klachten nog enorm nadat ik mijn Prednisonstootkuur gekregen had. Hierover ben ik enorm opgelucht en het geeft gek genoeg meer vertrouwen voor de toekomst. Ik kan dus ook kleine aanvallen hebben, waar verder geen revalidatietraject van maanden aan vast zit. Ik loop ook alweer normaal. De bijwerkingen van de kuur waar ik nog wel last van heb zijn vermoeidheid, slapeloosheid en gejaagdheid. De enorme dosis Prednison heeft mijn lijf zo hard aan het werk gezet. Ik weeg nog maar 61 kg. Dit gewicht heb ik de afgelopen 10 jaar zeker niet gehad. Ook beginnen de korte nachtjes van 6 uur mij wel op te breken. Zodra ik wakker wordt om 4.00 of 5.00 uur, val ik niet meer in slaap door het gejaagde gevoel. Voor de kuur sliep ik bijna elke middag en nu lukt dit nog maar 2x per week. Hopelijk komt mijn lijf snel weer tot rust.
Steeds beter
